I hope you enjoy this blog post.

If you want us to appraise your luxury watch, painting, classic car or jewellery for a loan, click here.

Powstanie i rozwój nowoczesnego wzornictwa połowy wieku

W 2005 roku w Christie’s w Nowym Jorku na sprzedaż trafił stół Carlo Mollino zaprojektowany w 1948 roku. Dzieło, projekt w stylu mid-century modern, było przedmiotem sporej uwagi zgromadzonych. Spodziewano się, że przebije barierę 1 mln dolarów. W rezultacie, przewidywania nie były nawet zbliżone; stół sprzedał się za 3,824 mln dolarów, 20-krotnie przebijając wysoką wycenę, ku rozbawieniu tych, którzy byli wtedy na sali. Dla kolekcjonerów kawałków mid-century modern, ta sprzedaż była prawdziwym punktem zwrotnym. Rynek wtórny dla niegdyś taniego produktu zmierzał do przeciążenia. Pożądanie mid-century nowoczesny design wysyłał ceny supernova.

Joshua Holdeman, szef działu wzornictwa^XX wieku w Sotheby, uważa sprzedaż za prawdziwy moment przełomowy. Według Holdemana, był to pierwszy raz, kiedy przedmiot z połowy wieku sprzedał się za „przełomową cenę”, pokazując, że przedmioty z połowy wieku były „niezwykle ważne w historii wzornictwa i dla kolekcjonerów.” Czym więc jest wzornictwo z połowy wieku i jak rynek osiągnął punkt, w którym prywatny kolekcjoner rozstał się z prawie 4 milionami dolarów za jeden stół?

Table of Contents

First things first – czym jest mid-century modern?

Jak w przypadku prawie każdego ruchu w sztuce i projektowaniu, istnieje wiele debat i sporów na temat tego, czym właściwie jest mid-century modern. To, co jest szeroko uzgodnione, to fakt, że odnosi się do grafiki, architektury i mebli z połowy^XX wieku. Główny nieporozumienie, które przychodzi do gry jest to, co data coś musi być produkowane być prawdziwym mid-century nowoczesny projekt. Niektórzy twierdzą, że okres ten obejmuje lata 1933-1965, ale puryści będą twierdzić, że chodzi konkretnie o powojenną dekadę między 1947 a 1957 rokiem.

Tak czy inaczej, nie ma wątpliwości, że styl ten jest bardzo modny, a jego popularność rośnie od lat 80. Jak więc styl mid-century modern odzyskał popularność?

Odrodzenie w latach 80.

Określenie „mid-century modern” zostało ukute przez Carę Greenberg w 1984 roku w jej książce Midcentury Modern: Furniture of the 1950s . Greenberg przyznała później, że po prostu wymyśliła ten termin, ale to nie miało znaczenia; mid-century modern narodził się. Popularność modernizmu z połowy wieku w 2017 roku ma swoje korzenie w książce Greenberga. Był to hit, który sprzedał się w 100 000 egzemplarzy i wprowadził modernizm połowy wieku do świadomości zarówno świata designu, jak i głównego nurtu.

Gdyby Greenberg nie napisał tej książki, możliwe, że w 2017 roku nie rozmawialibyśmy o mid-century modern. Styl ten w dużej mierze wyszedł z mody pod koniec lat 60-tych, a w latach 70-tych w ogóle nie był postrzegany jako pożądany. Kiedy jej książka ukazała się w 1983 roku, nieśmiałe zainteresowanie stylem zaczynało powracać. Greenberg nadał jej nazwę, a czyniąc to, w znacznym stopniu przyczynił się do jej odrodzenia. Od tego czasu systematycznie rośnie.

Lata dziewięćdziesiąte; rynek reaguje

W połowie lat 90. XX wieku projekty z połowy wieku zaczęły być powszechnie postrzegane jako pożądane. Na reakcję rynku nie trzeba było długo czekać. Kawałki, które 20 lat wcześniej zostałyby uznane za przestarzałe i prawie bezwartościowe, nagle były sprzedawane za dziesiątki tysięcy dolarów. Jedną ze szczególnie bezprecedensowych sprzedaży była sofa George Nelson Marshmallow, która na aukcji w 1999 roku poszła za 66 000 dolarów. Nawet jeśli ta sprzedaż była w tamtym czasie nie do pomyślenia, to i tak wypada blado w porównaniu ze stołem Carlo Mollino, który zaledwie sześć lat później został sprzedany za 3,824 mln dolarów.

W latach 90-tych, oprócz gwałtownie rosnących cen sprzedaży, nastąpiła jeszcze jedna ważna zmiana. Do początku lat 90. wiele klasycznych projektów z połowy wieku zostało wycofanych z produkcji. Rosnąca popularność, o czym świadczą rosnące ceny, skłoniła wielu projektantów do ponownego wydania wzorów, które osiągały wysokie ceny na aukcjach. Oprócz tego, że pozwoliło to fanom, których budżet nie był wystarczająco duży, aby kupić oryginał, wprowadziło to styl mid-century do mnóstwa ludzi, którzy nigdy wcześniej go nie widzieli.

Jak można było się spodziewać, w wielu przypadkach reedycje wpłynęły negatywnie na cenę oryginału. W końcu po co wydawać pieniądze na prawdziwą rzecz, skoro reedycja wygląda tak samo, a jest warta o wiele mniej? To konkretne wydanie zmieniło dynamikę rynku, podbijając ceny oryginałów, które nigdy nie były wznawiane.

Lata 2000 i wpływ kultury popularnej

W latach trzydziestych ogromny wpływ na napędzenie popularności wzorów z połowy wieku miały media masowe i kultura popularna. Magazyny Wallpaper i Dwell zrobiły wiele, aby jeszcze bardziej spopularyzować ten styl. Jednak jeden element mediów zrobił więcej dla projektów z połowy wieku niż można było przewidzieć. Mad Men, program telewizyjny AMC o palących na łańcuszku kierownikach ds. reklamy w Nowym Jorku lat 60-tych, zawierał scenografię, która dokładnie odzwierciedlała ówczesne style. Pokaz został odnotowany jako uosobienie chłodu, a projekty w stylu mid-century modern były wszędzie. Po raz kolejny do stylu wprowadzono zupełnie nową publiczność, która go pokochała. Częściowo z powodu wpływu Mad Men, mid-century nowoczesne projekty zaczęły wyskakiwać wszędzie w filmie w telewizji.

Pomimo niepopularności w latach 70-tych, modernizm w połowie wieku zyskał na popularności od tamtego czasu, a to nie pokazuje żadnych oznak spowolnienia. Jeśli kochasz projekty i chcesz zacząć je zbierać, naprawdę nie możemy cię winić, ale bądź ostrzeżony; w 2017 roku będzie to droga pogoń.

New Bond Street Pawnbrokers to dyskretny, luksusowy serwis lombardowy ułatwiający zaciąganie pożyczek pod zastaw dzieł sztuki i różnych artystów, takich jak Andy Warhol, Bernard Buffet, Damien Hirst, David Hockney, Marc Chagall, Raoul Duffy, Sean Scully, Tom Wesselmann, Tracey Emin, Banksy i Roy Lichtenstein, by wymienić tylko kilku.